کد مطلب:37074 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اهل بيت

علّت اساسي مخالفت با توصيه هاي پيامبر ( ص ) در مورد حضرت امير ( عليه السلام ) و علّت خانه نشيني آن حضرت چه بود ؟

پيامبر اسلام ( ص ) در دوراني به پيامبري مبعوث شدند كه جهان در تاريكي جهل و ستم و ديگر مفاسد اجتماعي فرو رفته بود بشر نداهاي عقل و خرد را نشنيده گرفته و در دريايي از تعصبات و تبعيضات و مفاسد اخلاقي غوطه ور بود در چنين شرايطي خداوند بر وظيفه ي هدايت و نجات انسانها را بر عهده ي آن بزرگوار قرار داد و آن حضرت نيز براي ريشه كن كردن مفاسد كه در تمام شؤون آن ريشه دوانده بود . دست به انقلابي وسيع و مبارزه اي دامنه دار و جهادي همه جانبه زدند .
با تمام مشكلات و موانعي كه در اين راه وجود داشت ، با عزمي استوار و اراده اي آهنين و با كمك وحي به اين راه ادامه دادند و امر هدايت و راهنمايي را از جامعه كوچك مكه آغاز نمودند .
بالاخره آن حضرت بعد از 23 سال كوشش و تلاش و فداكاري توانستند تقريباً تمام شبه جزيره ي عربستان را تحت نفوذ اسلام در آورند؛ ولي اغلب كساني كه در سايه ي حكومت اسلامي زندگي مي كردند ، هنوز افكار و تعصبات دوران جاهليت را فراموش نكرده بودند و روح و فكر جاهلي همچنان بر آنها حكومت داشت ، تنها عده معدودي بودند كه به واقع با روح و فكر اسلامي تربيت يافته بودند و نور اسلام زواياي قلبشان را روشن نموده بود .
براي ريشه كن كردن مفاسد اخلاقي و اجتماعي و هدايت انسانيت به سعادت و تكامل . بايد برنامه اي كه پيامبر ( ص ) آن را آغاز نمودند و در راه آن زحمت و مشقت زيادي را متحّمل شده بودند ، با همان شدت و نيرومندي و در همان راه صحيح ادامه يابد و سالهاي درازي برنامه ي اصلاحي اسلام با دقت كامل و بدون انحراف اجرا شود ، تا رفته رفته حقايق اسلام در فكرها نفوذ كند و به دلها راه يابد و اجتماعي به معناي واقعي كلمه ، تشكيل شود . براي تحقق اين هدف به رهبري نيازمند بود كه همانند پيامبر ( ص ) داراي روحي ملكوتي و دانشي خدايي و بينشي عميق باشد . كسي كه از معارف اسلام آگاهي كامل داشته باشد و در عين حال از هر گونه لغزش و خطا مصون باشد تا بتواند چون خود پيامبر ( ص ) اسلام به طور دقيق اجرا كند و دچار اميال و هواهاي نفساني نيز نشود واضح است كسي كه تمام اين امتيازات را دارا باشد ، كسي جز امير مؤمنان ، علي ( عليه السلام ) نبود .
تنها اين علي ( عليه السلام ) بود كه از همان كودكي با روح اسلامي تربيت يافته بود و روح و فكرش با حقايق اسلام آميخته بود .
تنها علي بود كه دانش و علم پيامبر ( عليه السلام ) نزد او بود اسلام آگاهي كامل داست .
و تنها علي بود كه تمام عمرش را در راه عظمت و پيشرفت اسلام سپري نمود و اسلام با مجاهدتها و فداكاريهاي او نيرومند گشت .
به اعتراف دوست و دشمن ، علي ( عليه السلام ) يگانه شخصيت بارزي بود كه مي توانست امت را بعد از پيامبر ( عليه السلام ) در همان راه صحيح و با همان روش پيامبر ( ص ) رهبري كند ، تا رهبري امت اسلامي دچار هيچ گونه انحرافي نشود و به ظلم و ستم نيالايد .
پيامبر ( ص ) نيز به دستور خداوند از همان آغاز دعوت به اسلام ، علي ( عليه السلام ) را به عنوان جانشين و خليفه و امام به امّت معرّفي نمود . در همان روزي كه مأمور شدند خويشاوندان خود را به اسلام دعوت كنند ، فرمودند : « علي برادر و وصي من است و جانشين من در بين شما است ، از او اطاعت كنيد » .
در طول حيات پيامبر ( ص ) آن قدر احاديث و سفارشهاي بسياري از آن حضرت درباره ي علي ( عليه السلام ) و خلافت و جانشيني او نقل شده است ، مثل « حديث منزلت » كه در آن فرمودند « علي نسبت به من ، چون هارون نسبت به موسي است » . و حديث مواخات كه به علي ( عليه السلام ) فرمودند : « تو برادر من هستي » . كه حديث غدير از مهم ترين اين احاديث است و در آن علي ( عليه السلام ) را به طور رسمي به خلافت و امامت منصوب فرمودند و از مسلمانها براي آن حضرت بيعت گرفتند .
ليكن همان طور كه گفتيم غالب افراد جامعه هنوز داراي تعصبات جاهلي بودند . براي همين هر چه پيامبر ( عليه السلام ) فضايل و مناقب علي ( عليه السلام ) را بيشتر بيان مي كردند ، كينه و حسد جمعي از صحابه نسبت به آن حضرت بيشتر مي شد ، به طوري كه گاه ابراز نيز مي نمودند پيامبر ( ص ) نيز آنها را شديداً توبيخ مي فرمودند .
در زمان حيات پيامبر ( ص ) نمي توانستند با علي ( عليه السلام ) مخالفت كنند ، ولي بعد از رحلت پيامبر ( عليه السلام ) كينه توزي و حسد ورزي خويش را ظاهر نمودند و با توطئه و نيرنگ ، خلافت علي ( عليه السلام ) را غصب نمودند و در راه رسيدن به اين هدف شيطاني از ارتكاب هيچ جنايتي فرو گذاري نكردند . در نتيجه افرادي كه صلاحيت زمامداري را نداشتند و داراي افكار و روحيات جاهلي بودند ، زمام امور را به دست گرفتند و انحرافات و مفاسد كم كم به جايي رسيد كه افرادي ، چون يزيد جانشين ( ص ) و زمامدار مسلمين شدند و در نهايت كار مسلمانها به جايي رسيد كه امروز شاهد آن هستيم .